مزایا و معایب استفاده از لیزر در درمان زخم

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران زخم را به دو دسته حاد و مزمن تقسیم کرد و گفت: زخم‌های حاد تازه رخ داده ولی زخم‌های مزمن مدت‌ها از آنها گذشته و بهبود نیافته یا بهبود ناقص داشته است.

این متخصص پوست و مو تصریح کرد: بد ترمیم شدن زخم سبب نازیبایی پوست، اختلال در عملکرد اندام و کاهش کارایی عضو می‌شود بنابراین ترمیم دقیق و درست زخم به ویژه نوع مزمن بسیار اهمیت دارد.

طباطبایی با اشاره به اینکه واریس پا می‌تواند زخم وریدی، دیابت زخم‌های کف پا را ایجاد گفت: لیزر در درمان زخم‌ها اثرگذار است و این مبحث در کنگره قاره‌ای درماتولوژی موردبحث و گفت‌وگو قرار می‌گیرد.

وی ادامه داد: سه نوع لیزر برای ترمیم زخم به کار می‌رود که در نوع اول بافت باز شده جوش داده، ترمیم و لحیم می‌شود و این عمل بر اثر ایجاد گرما در بافت سبب تحریک کلوژن‌سازی و ساخت فیبری می‌شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: هر روش لیزری می‌تواند ایراداتی داشته باشد که در این نوع از لیزر حرارت به بافت‌های مجاور زخم نیز ممکن است آسیب برساند.

طباطبایی بیان داشت: در نوع دوم لیزر جوش دادن پوست از طریق حرارت انجام می‌گیرد که این حرارت نسبت به لیزر نوع یک کمتر به بافت‌های اطراف آسیب می‌رساند و درواقع حرارت باعث انعقاد بافت و افزایش کشش بافت دولبه می‌شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه لیزر می‌تواند نیز عوارضی داشته باشد، گفت:‌این وسیله گران است و احتمال صدمه حرارتی به بافت سالم وجود دارد و از آنجایی که لیزر یک روش جدید بوده نتیجه درمانی خیلی مشخص و پایداری ندارد، همچنین علم پزشکی مطالعه کافی در این زمینه نداشته و نتیجه‌ها دقیق مشخص نیست.

وی بیان داشت:‌ لیزر همچنین سبب افزایش میتوز و افزایش تعداد سلول‌ها شده، بنابراین ترمیم حاصل می‌شود،‌البته لیزرها یک روش جدید ترمیم زخم است که در زخم حاد خیلی مزیت ندارد و بیشترین مزیت‌های آن در درمان زخم مزمن است.

منبع:خبرگزاری مهر