سعیده کریمی

سعیده کریمی

آدرس

استان تهران - شهرستان تهران - میدان توحید - انتهای خیابان نصرت غربی خیابان مازیار پلاک 9 واحد 5

09126036056
تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۳۴
مقایسه کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری و کودکان دیرآموز-سعیده کریمی



مقایسه کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری و کودکان دیرآموزبرای مقایسه کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری و کودکان دیرآموز بایستی ویژگی های هر کدام از این کودکان را بدانیم تا مقایسه ای آگاهانه داشته باشیم.ویژگی های کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری:شباهت های این کودکان با کودکان عادی بسیار بیشتر از میزان تفاوت های آن ها با این کودکان است ، بنابراین در بررسی ویژگی های کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری باید به دنبال توصیف برخی از ویژگی های خاص بود.مبتلایان به ناتوانی یادگیری معمولاً در زمینه ای دچار مسأله و مشکل هستند که این مشکل در یادگیری تحصیلی جلوه می کند.ریاضیات ، خواندن ، بیان نوشتاری و … زمینه هایی هستند که به عنوان محل ظهور ناتوانی یادگیری تلقی می گردند. ناتوانی در تغییر وضع موجود علی رغم تلاش و اراده کودک نیز به شکل گیری تصویر منفی از خودش منجر می گردد.تنها با ارائه یک سیستم خدمات مشاوره ای سازمان یافته می توانیم بهداشت روانی چنین کودکانی را حفظ کنیم و از بروز عواقب بعدی جلوگیری نماییم. بهترین راه توصیف این کودکان توصیف ویژگی های خاص این کودکان است.۱) ناتوانی در خواندن از رایج ترین زمینه های اختلالات یادگیری است و می تواند ناشی از عادت خواندن ، بازشناسی کلمه یا درک ، بازگویی و تولید سمبل های نوشتاری به آوایی و … باشد.۲) ناتوانی در یادگیری ریاضیات می تواند ناشی از عدم توانایی در تمیز اشیاء از جهت اندازه ، دسته بندی کردن آنها ، درک علایم ریاضی و …. باشد.۳) مشکل مربوط به زبان می تواند به طور عمده مربوط به درک زبان و بیان آن باشد.۴) اختلال ادراکی زمینه‌ی دیگری است که باید به آن اشاره کرد و در زمینه های ادراک بینایی ، شنوایی ، لامسه ، بویایی و … ظهور می کند.۵) اختلال حرکتی از دیگر ویژگی های این کودکان است که در زمینه های عدم هماهنگی عصب عضلانی ، فعالیت بیش از اندازه ، فعالیت کمتر از میزان طبیعی ، نبود کنترل عضلانی و … بروز می کند.۶) کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری در روابط اجتماعی خود دچار مشکل هستند.۷) اغلب این کودکان در فرآیندهای حافظه ، دقت و توجه دارای نقایصی می باشند.۸) ویژگی کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری فراگیر نیست و گروه های کوچکتری را در بر می گیرد که ممکن است تنها بخشی از این ویژگی ها را داشته باشند.ویژگی های کودکان دیرآموز در مدارس:۱) این دانش آموزان در کلاس معمولاً در تمامی دروس نمرات ضعیفی کسب می کنند.۲) برخی از این دانش آموزان در یک یا چند پایه از تحصیلات مردود می شوند.۳) اغلب این دانش آموزان دارای توجه و تمرکز پایینی می باشند و خیلی زود دچار حواس پرتی می شوند. معمولاً مدت توجه این دانش آموزان به درس نیز کوتاه می باشد.۴) معمولاً این دسته از دانش آموزان در پاسخ دهی به سؤالات دارای تأخیر و کندی می باشند.۵) این دانش آموزان معمولاً گرایش به انجام فعالیت هایی دارند که عینی و ابتدایی هستند.۶) معمولاً این دسته از دانش آموزان بیش فعال و تکانشی هستند و در مقابل ناملایمات تحمل کمی دارند.۷) از دیگر ویژگی های این کودکان اعتماد به نفس پایین و ترس می باشد.۸) نوسانات خلقی نیز از دیگر ویژگی های این دانش آموزان است و معمولاً خلق غیر قابل پیش بینی دارند.توصیه های آموزشی برای کودکان دیرآموز:....جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه کنید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۳۰
علل بوجود آمدن اختلال طیف اوتیسم- سعیده کریمی



علل بوجود آمدن اختلال طیف اوتیسمدر آوریل ۲۰۱۸ مرکز کنترل و شیوع بیماری ها در آمریکا، میزان شیوع اوتیسم را ۱ نفر در هر ۵۹ نفر اعلام نمود.۱ نفر در هر ۳۷ پسر و ۱ نفر در هر ۱۵۱ دختر متولد شده.شواهد نشان دهنده پیشرفت سریع اختلال طیف اوتیسم است.به‌ احتمال فراوان در آینده باید منتظر آمارهای ناگوارتری در مورد این اختلال باشیم.البته آمار شیوع اختلال طیف اوتیسم در کشورها و قاره‌های مختلف متفاوت است.آمار دقیقی در مورد شیوع این اختلال در ایران موجود نیست، ولی در صورتی‌ که در کشور ما هم مانند کشور آمریکا از ابزارهای تشخیصی دقیق و متخصصین با صلاحیت برای تشخیص اختلال طیف اوتیسم استفاده گردد، به احتمال فراوان آمارها می‌تواند نگران‌کننده باشد.علل بوجود آمدن اختلال طیف اوتیسم:بحث در مورد علل اختلال اوتیسم بسيار گسترده است.از تئوری های بی معنی و مجهول گرفته تا نظريه‌های بسيار مشكل و غيرقابل باور در مورد اين اختلال فراوان وجود دارد.اين شگفت‌آور نيست كه عنوان شده باشد كه اختلال اوتیسم يكی از حادترين و بغرنج‌ترين اختلالات كودكان است.اين اختلال طيف گوناگونی از علت‌ها را به خود متوجه می كند.به‌همين علت، تشخيص نيز در اين كودكان امری بسيار دشوار شده است.تاكنون هيچ علت مشخصی برای اوتیسم كشف نشده است.در تعدادی از مطالعات مشخص شده است كه عملكرد غيرعادی مغز باعث ايجاد حالات اوتیسم می شود. اسکن های مغزی در بعضی موارد نشان داده است كه مغز کودکان اوتیستیک از نظر اندازه و ساختار با مغز كودكان سالم متفاوت است.به نقل از انجمن اوتیسم آمریکا در حال حاضر تحقيقات فراوانی در رابطه با احتمال دخالت عوامل ژنتیکی و عوارض دارویی در بروز اوتیسم در حال انجام است.در بعضی از خانواده‌ها مشاهده شده است كه اوتیسم مانند بيماری های ژنتيكی از نسلی به نسل ديگر منتقل می شود كه اين خود می تواند تئوری ژنتيكی بودن اوتیسم را در بعضی موارد ثابت كند.در بسياری از موارد هم مشاهده شده است كه سابقه اوتیسم در خانواده‌ و اقوام وجود نداشته است.همچنين در بعضی از كودكان مشخص شده است كه در بدو تولد نشانه های مشخص اوتیسم را دارا می باشند.ولی اين مورد هم عموميّت چندانی ندارد.محققين ديگری نيز معتقدند كه تحت شرايط خاصی تعدادی از ژن‌های ناپايدار باعث اختلال در عملكرد مغز و درنهايت بروز اوتیسم می شوند.تعداد ديگری از محققين نيز بر روی احتمال بروز اوتیسم در دوران بارداری تحقيق می كنند.آن‌ها معتقدند كه:يک عامل ویروسی ناشناخته،اختلال متابوليسمی،آلودگی به مواد شیمیایی محیطی، برخی از بیماری‌ها در دوران بارداری،یا عواملی چون مشکلات کمبود اکسیژن در زمان تولد می تواند عامل ايجاد اين بيماری باشد.احتمال بروز اوتيسم در كودكانی كه بيماری هایی مانند سندرم فراژيل ايكس، توبروس اسلروسيس، سندرم روبلا، سندروم لاندو کلفنر و فنيل كتنوريای درمان‌ نشده داشته باشند بيشتر است.در برخی موارد علت به سن بالای پدر و مادر باز می‌گردد.می‌توان به برخی علل در دوران بارداری و یا قبل از آن اشاره نمود مانند عدم تغذیه مادر با مواد سرشار از فولیک اسید و یا حتی کمبود فولیک اسید در رژیم غذایی پدر و یا در معرض محیط‌های آلوده قرار گرفتن پدر قبل از تشکیل نطفه.علاوه بر موارد بالا می‌توان به عوامل روانی‌ اجتماعی، عوامل زیستی، زایمان زودرس، مشکلات ایمونولوژیک، تراتوژن‌ها، آسیب‌های متابولیک مغزی، مشکلات هورمونی و… اشاره نمود.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۲۷
ارزیابی، تشخیص و خدمات به کودک اتیسم- سعیده کریمی



ارزیابی، تشخیص و خدمات به کودک اتیسمزمانی‌ که والدین نگران می‌شوند که کودکشان دیگر فرآیند طبیعی رشد خود را طی نمی‌کند، برای تشخیص اتیسم به روانشناسان و متخصصین آموزشی یا پزشکان متخصص مراجعه می‌کنند.در نگاه نخست کودکان مبتلا به اختلال اتیسم ممکن است همچون افراد دارای ناتوانی ذهنی یا مشکلات یکپارچگی حسی یا حتی مشکلات نابینایی یا ناشنوایی دیده شوند.البته ممکن است این موارد واقعا موجود باشند و بعداً مشکل کودک اتیسم را بغرنج‌تر کنند.آنچه مهم است این است که تشخیص صحیح و درست اتیسم از دیگر اختلالات و شناسایی به موقع می‌تواند پایه و اساسی باشد برای انتخاب و ارائه بهترین خدمات و برنامه‌های درمانی.به نقل از جامعه اتیسم آمریکا باید دانست که میان تشخیص متخصصان پزشکی و دیگر متخصصان این حیطه تفاوت‌هایی وجود دارد.پزشکان متخصص در فرآیند تشخیص خود از معیارهای ارائه‌شده در DSM استفاده می‌کنند. DSM راهنمای تشخیصی انجمن روانشناسی آمریکا می‌باشد که متخصص با مراجعه به آن می‌تواند به مطابقت با معیارهای اختلال با علائم و نشانه‌های مراجع بپردازد.در مقابل، تشخیص متخصصین آموزش بر پایه ارزیابی یک تیم متشکل از متخصصان آموزش است و نتیجه توسط متخصصین واجد شرایط و والدین برای انتخاب و هدایت مراجعین به بهترین گزینه‌های موجود مورد بررسی قرار می‌گیرد.فرآیند تشخیص در کشور ما نیز می‌تواند به دو صورت باشد:۱) مراجعه به پزشک متخصص (روانپزشک کودک یا متخصص اعصاب و روان کودکان)۲) مراجعه به متخصصین آموزش (روانشناسان و متخصصین آموزش کودکان اُتیستیک)والدین در صورت مراجعه به پزشک و تشخیص اختلال به متخصصین آموزش و یا مراکز معرفی می‌گردند و در صورت مراجعه به متخصصین آموزش و یا مراکز توسط تیم درمانی با استفاده از ابزارهای تشخیصی مورد ارزیابی قرار گرفته و در صورت تشخیص اختلال، مراحل بعدی این پروسه طی می‌گردد.از ابزارهای تشخیصی که در مراکز اتیسم از آنها استفاده می گردد می توان به تست ها یا چک لیست های زیر اشاره نمود:– آزمون گارس– آزمون ADIR– آزمون SCQ– چک لیست و تحلیل ASQ– آزمونهای هوش مانند وکسلر کودکان و…. – ارایه کار در منزلرویکرد خدمات درمانی اتیسم در منزل یکی از راهبردهایی است که برخی از والدین برای آن ارجحیت قائل‌اند.برای این دسته از خانواده‌ها نیز خدمات کار در منزل بصورت موارد زیر ارایه می‌گردد:۱) ارزیابی مددجو به صورت کامل۲) ارائه نتیجه ارزیابی به والدین و تصمیم گیری در مورد انتخاب خدمات۳) برنامه‌نویسی۴) معرفی درمانگر مناسب با شرایط کودک۵) ارزیابی مجدد مددجو پس از مدت زمانی معین که توسط برنامه‌نویسان و کادر مرکز مشخص می‌شود.۶) تمدید و یا تصحیح برنامه



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۲۵
اختلال طیف اوتیسم چیست؟ سعیده کریمی



اختلال طیف اوتیسم چیست؟ريشه كلمه اوتيسم از واژه يونانی Autos به معنی خود گرفته شده است.البته اين نام در طول زمان به صورت‌های گوناگونی به‌ كار می رفته است مانند اوتيسم كودكی اوليه، يا اوتيسم كودكی.پس از مدتی اين نام‌ها تقريباً مترادف با اوتيسم در بزرگسالان به كار رفت.پس از آن اين اختلال را در هر دوره سنی به‌ نام اوتيسم می شناسند.اوتيسم را بيشتر می توان يک اختلال نورولوژيكی كه خودش را در سال‌های اوليه كودكی نمايان می كند معرفی نمود.اين اختلال در بيماران اوتيستيک باعث می شود كه مغز نتواند در زمينه رفتارهای اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی به‌ درستی عمل كند و مزاحم او برای يادگيری چگونگی ارتباط و تعامل با ديگران به‌طور اجتماعی می شود.كودكان وبزرگسالان اوتیستیک در زمينه: ارتباط كلامی و غيركلامی،مهارت‌های شناختی معمول،رفتارهای اجتماعی،فعاليت‌های سرگرم‌كنندهو بازی دارای مشكل می باشند.اختلال طیف اوتیسم (ASD) و اوتیسم دو واژه و عبارت کلی برای گروهی از اختلالات پیچیده در رشد مغز هستند.در سال ۲۰۱۳ در DSM-V همه اختلالات طیف اوتیسم در زیر چتر ASD یا اختلالات طیف اوتیسم قرار گرفتند.اختلال طیف اوتیسم گروهی از اختلالات هستند كه در آن‌ها رشد مهارت‌های اجتماعی، زبان و ارتباطات و منابع و ذخاير رفتاری دچار تاخير و انحراف می شود.كودكان دچار اختلال طیف اوتیسم اغلب تمايلات شديد و ويژه‌ای به مجموعه‌ای از رفتارها نشان می دهند، مقاومت در برابر تغیير دارند و پاسخ‌های مناسبی به محركات محيطی نمی دهند.اين اختلالات تاثيرهای متعدد و بيشماری بر روند رشد می گذارند.هرچه این اختلال زود تشخیص داده شود و فرد مبتلا زودتر وارد چرخه‌های درمان گردد، زودتر می‌توان زندگی او را تغییر داد.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۲۲
ارتباط بین میزان فولینیک اسید با بهبود مهارت های زبانی و ارتباطی در کودکان مبتلا به اوتیسم



تاثیر ویتامین های B بر مهارت های گفتاری کودکان اوتیسمتحقیقات نشان می دهد بین میزان فولینیک اسید، با بهبود مهارت های زبانی و ارتباطی در کودکان مبتلا به اوتیسم ارتباط وجود دارد.فولینیک اسید یکی از انواع ویتامین های گروه B است.اختلال اوتیسم دارای علائم رفتاری بسیاری از جمله اضطراب، تعاملات نامناسب اجتماعی، تماس چشمی ضعیف و رفتار اجباری است.محققان دریافته اند با تجویز دوز معین فولینیک اسید برای کودکان مبتلا به اوتیسم، شاهد بهبود ارتباطات اجتماعی آنها به مرور زمان بودند.آنها همچنین یک نشانگر خونی ویژه ای را شناسایی کردند که دارای پتانسیل پیش بینی این موضوع است که بیماران دارای بهترین شانس واکنش مثبت به درمان هستند.تیم محققان از موسسه تحقیقاتی کودکان آرکانزاس گروهی متشکل از ۴۸ نفر از کودکان مبتلا به اوتیسم را بررسی کردند.در این تحقیق کودکان به دو گروه متفاوت تقسیم بندی شدند:یک گروه از این بیماران ۱۲ هفته تحت درمان با دوز بالای فولینیک اسید قرار گرفتند.و گروه دوم این کودکان تحت درمان با دارونما قرار گرفتند.پس از پایان تحقیقات و بررسی های بوجود آمده، محققان دریافتند بهبود در ارتباط کلامی گروه دریافت کننده فولینیک اسید در مقایسه با گروه دارونما به شکل قابل توجهی بیشتر بود.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۲۰
دیسلکسیا یا اختلال خواندن- سعیده کریمی



دیسلکسیا یا اختلال خواندنخواندن یک مهارت ابزاری است که از آن برای رسیدن به هدف های دیگر استفاده می‌کنیم.دانش آموزانی که مشکل خواندن دارند از همکلاسی های خود عقب می افتند و نگرش منفی نسبت به قابلیت های خود پیدا می کنند.دیسلکسیا یا اختلال خواندن به دو نوع تقسیم می شود:۱) مشکل در رمز گشایی (شکل) کلمه۲) مشکل در فهم (معنی) کلمه نشانه های دیسلکسیا:نشانه ها در هر کودکی ممکن است متفاوت باشد اما نشانه ی مشترک در آنها این است که توانایی خواندنشان از بقیه هم سن و سالانشان کمتر است.این دانش آموزان اغلب:۱) از خواندن اجتناب میکنند.۲) در هنگام خواندن دچار استرس و ناامیدی می شوند.۳) کلمات هم قافیه را از هم تشخیص نمی دهند مثل (تار و دار)۴) در تشخیص حروف و تطبیق حروف با صدایشان مشکل دارند.۵) با تاخیر صحبت می کنند.۶) ممکن است حروف یک واژه را تک تک بخوانند وتشخیص دهند ولی نمی توانند کلمه را تشخیص دهند.۷) سرعت خواندنشان پایین است.۸) در یادگیری زبان دوم مشکل دارند.۹) ممکن است اول یک کلمه را ببینند و بقیه اش را حدس بزنند و کلا اشتباه حدس بزنند.۱۰) وارونه می خوانند مثل دور _رود درمان دیسلکسیا:اولین قدم برای درمان اختلال خواندن یا دیسلکسیا در کودکان کاهش اضطراب در آن هاست.پزشک ممکن است برای کاهش اضطراب، از دارو درمانی استفاده کند.در قدم بعدی حروف و صداها را به او آموزش میدهند و بین حروف و صدا ارتباط برقرار می‌ کنند تا کودک بتواند کم کم هجی کردن را یاد بگیرد و گام به گام بر مهارت خواندن مسلط شود.در این روش درمانگر باید همه ی حواس کودک را به کار بگیرد.(شنوایی، بینایی، لامسه )درمانگر برای پیشبرد درمان اختلال خواندن اقدامات زیر را نیز انجام می دهد:* آگاهی واجی(تشخیص ج از چ)* نوشتن حروف روی شن* نوشتن حروف با گچ روی زمین* نوشتن حروف با عدس* ساختن حروف با خمیر* نوشتن در سطح های بزرگ و سپس کم کم انتقال به سطح های کوچک* برنامه خواندن اصلاحی* قیچی کردن خط چین و چسباندن آن روی کاغذ* بازی های شباهت ها و تفاوت ها* بازی های دقت و توجه* خواندن شعر های با قافیهدر آخر ذکر این نکته مهم است که درمان اختلالات یادگیری در کودکان نیاز به کار تیمی دارد که این تیم شامل متخصصین گفتار درمانی، کاردرمانی و مربی های آموزشی است.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۱۸
بهترین سن برای درمان اوتیسم در کودکان - سعیده کریمی



بهترین سن برای درمان اوتیسم در کودکاناختلال اوتیسم یکی از مواردی است که به گفته کارشناسان از جمله عوارض زندگی در شهر‌های صنعتی و پر استرس است و در کنار تاثیر وراثت در انتقال این اختلال، سهم استرس و معضلات زندگی در جوامع شهری نیز قابل اهمیت است.تشخیص اوتیسم در بدو تولد امکان پذیر نیست.۲ تا ۵ سالگی بهترین سن برای درمان اوتیسم در کودکان است.علائم این بیماری معمولا از ۹ ماهگی به بعد قابل تشخیص است، اما در ۲ تا ۳ سالگی کاملا مشخص می‌شود.مگر در موارد بسیار خفیف و اندک که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود.کودکان مبتلا به اوتیسم بر خلاف کودکان عادی که نهایتا ۵ دقیقه با یک اسباب‌بازی سرگرم می‌شوند، می‌توانند ساعت‌ها با یک اسباب‌بازی سرگرم شده و مشغول بازی باشند.والدین کودک مبتلا به اوتیسم باید بدانند این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که می‌چرخند مثل پنکه و ماشین لباس‌شوئی علاقمند هستند و ممکن است حتی ساعتی را نیز به تماشای کارکرد این وسایل بنشینند.کودک مبتلا به اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمی‌کند.مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشین‌های اسباب بازی روی زمین آن‌ها را پشت سر هم بچیند و پس از آن به تماشای آن‌ها مشغول شود. این کودکان ارتباط چشمی با اطرافیان خود ندارند و معمولا از برقراری ارتباط چهره به چهره با دیگران طفره می‌روند.خیره شدن آن‌ها به برخی اجسام نیز یکی دیگر از مواردی است که والدین باید در خصوص کودکان خود جدی بگیرند.زیرا این مورد یکی از موارد شناسایی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم است.والدینی که کودک مبتلا به اوتیسم دارند، نباید کودک خود را دست کم بگیرند.در بسیاری از موارد که درمان کودک در سن طلایی پیگیری شود، فرد می‌تواند استعداد خود در زمینه‌های مختلف را به بهترین نحو بروز بدهد و به موفقیت‌های بیشماری دست پیدا کند که نمونه این قبیل افراد در دنیا نیز کم نیست.والدین کودکان مبتلا به اوتیسم باید به خاطر داشته باشند که کودک آن‌ها می‌تواند در برخی مسائل دارای نبوغ خاصی باشد.این موضوع فرصتی مغتنم و ارزشمند را برای این کودکان فراهم می‌کند تا به کمک درمانگران و کاردرمانان، استعداد خود را شکوفا کنند.کودک مبتلا به اوتیسم توان همذات پنداری ندارد.او می تواند مادرش را بغل کند و ببوسد یا دلیل گریه‌اش را جویا شود، اما در سنین بالاتر که انتظار‌ها از وی بیشتر می‌شود ممکن است در این زمینه دچار مشکل شود.والدین این کودکان باید به خاطر داشته باشند که این قبیل کودکان تفکر انتزاعی ندارند.به طوری که نمی‌توانند از مسائل نتیجه بگیرند و همین موضوع ارتباط‌شان را با سایرین دچار اختلال می‌کند.این کودکان یکپارچگی حسی ندارند.به طوری که گاهی متوجه سوختگی‌های شدید هم نمی‌شوند و برخی با کوچک‌ترین ضربه دردی شدید حس کرده و درد خود را ابراز می‌کنند.و این امر در خصوص درک کودکان مبتلا به اوتیسم از صدا نیز مصداق دارد.اختلال اوتیسم درمان‌پذیر است.اما والدین این کودکان باید در سن طلایی درمان، برای این موضوع اقدام کنند و کودک خود را تحت درمان درمانگران قرار دهند.موضوعی که خانواده‌های این کودکان باید به آن توجه داشته باشند این است که این قبیل کودکان تا حدودی با سایر همسالان خود حتی پس از درمان نیز متفاوت هستند و باید توقع‌شان را از کودکان خود تعدیل کنند.با وجود تحقیقات بسیار کارشناسان در خصوص چرایی وجود اختلال اوتیسم هنوز دلیل قطعی این اختلال مشخص نیست.کارشناسان عوامل مختلفی را در بروز این اختلال عنوان می‌کنند که مهمترین علت آن انتقال این بیماری از طریق ژنتیک و به شکل ارثی است.بر اساس آخرین آمار‌های جهانی، در هر ۶۵ تولد نوزاد در دنیا، یک مورد با اختلال طیف اوتیسم به دنیا می‌آید.از آمار یک میلیون و ۳۰۰ هزار تولد در کشور ما، ۲۰ هزار نفر در طیف اختلال اوتیسم قرار دارند.البته این آمار به مفهوم مشکلات حاد این افراد به دلیل اختلال اوتیسم نیست.بسیاری از افرادی که در طیف اوتیسم قرار می‌گیرند، مانند سایر افراد جامعه زندگی عادی دارند و فقط در برخی از موارد درخودماندگی‌هایی دارند که قابل کنترل بوده و با درمان به هنگام تا حد زیادی مرتفع می‌شود.از آمار ۲۰ هزار نفری طیف اوتیسم، تعداد کسانی که به آموزش دقیق و تخصصی ویژه کودکان مبتلا به اوتیسم شدید نیازمند هستند و کارشان به آموزش و پرورش استثنایی و همچنین حمایت‌های سازمان بهزیستی کشور کشیده می‌شود، آماری در حدود ۶ هزار نفر است.نقش وراثت در انتقال اوتیسم:بیماری اوتیسم یک بیماری مرموز است و علل مختلفی چون:کمبود تغذیه‌ در دوران بارداریسن والدینوقوع برخی از بیماری‌ها در دوران نوزادی می‌تواند از جمله عوامل ابتلا کودکان به اختلال اوتیسم باشد.برخی از کارشناسان معتقدند که اوتیسم پدیده‌ای ناشی از شهرنشینی است.البته می‌توان گفت که این باور تا حدودی درست است و آمار‌ها نیز بیان‌گر این مطلب است که در مناطق صنعتی و کلان‌شهرها میزان شیوع اوتیسم بیش از سایر مناطق است.والدین کودکان مبتلا به اوتیسم نگران موضوع آموزش کودکان خود نباشند چرا که این قبیل کودکان می توانند وارد مدرسه عادی شده و به تحصیل مشغول شوند.بیماری اوتیسم هم به وسیله دارو، درمان می‌شود و هم درمان نگهدارنده شامل برخی دارو‌های شیمیایی و حتی رژیم‌های غذایی خاص ویژه درمان این اختلال وجود دارد.اگر علائم بیماری در کودکان شدید باشد، علائمی چون:خنده‌های بی موردحرکت‌های کلیشه‌ای و تکراریتشنج و یا رفتار‌های خودآزار از کودک بروز می‌کند.در این مواقع دارو‌هایی برای طبیعی شدن رفتار کودک تجویز می‌شود.اگر چه پیشگیری از وقوع ابتلا به اوتیسم امکان پذیر نیست، اما مداخله به هنگام در تشخیص این اختلال و همچنین پیگیری کردن دوره‌های درمانی کودکان مبتلا به اوتیسم در سن ۲ تا ۵ سال، از جمله راه‌هایی است که در کنترل و درمان این بیماری نقش و جایگاه ویژه‌ای دارد.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۱۶
اضطراب در نوجوانان- سعیده کریمی



اضطراب در نوجواناناضطراب عبارت است از یک احساس منتشر، ناخوشایند و مبهم هراس و دلواپسی با منشأ ناشناخته، که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوﮊی است.تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهند که اضطراب در خانم‌ها، طبقات کم درآمد و افراد میانسال و سالخورده بیشتر دیده می‌شود.در روانشناسی، اضطراب مرحله پیشرفته استرس مزمن است و هنگامی به صورت یک مشکل بهداشت روانی درمی‌آید که برای فرد یا اطرافیانش رنج و ناراحتی به وجود آورد، مانع رسیدن او به اهدافش شود و یا در انجام کارهای روزانه و عادی او اختلال ایجاد کند.اضطراب در کودکان و نوجوانانتشخیص اضطراب و درمان آن در کودکان و نوجوانان بسیار مهم است؛ چون شخصیت آنان طی دوره‌های کودکی و نوجوانی شکل میگیرد.بسیاری از کودکان زمانی که در شرایط جدیدی قرار میگیرند، دچار اضطراب می‌شوند و واکنش‌های متعددی از خود بروز می‌دهند (لکنت‌زبان، آویزان شدن به پدر و مادر، خجالتی شدن، جویدن ناخن و ….).وظیفه والدین در چنین موقعیت‌هایی این است که با فرزند خود با صبر و حوصله برخورد کنند و اعتماد به نفس لازم برای مواجهه با آن شرایط را به او بدهند.تشویق والدین در ارتباط برقرار کردن فرزندان با محیط خارج از خانه و افراد غیر فامیل بسیار مؤثر است.بسیاری از والدین از این احساس فرزندشان تا زمانی که به مشکل نخورده‌اند (مثل اولین روز مدرسه) بی‌اطلاعند.یکی از شایعترین دلایل دل‌درد و حالت تهوع که در کودکان دبستانی دیده می‌شود، ترس و اضطراب آن‌ها از مدرسه است.نگرانی پدر و مادر (از ورود کودک به مدرسه، وضعیت درسی او و … ) به فرزندان منتقل می‌شود و اضطراب او را افزایش می‌دهد.از اختلالات اضطرابی شایع در کودکان می‌توان اضطراب اجتماعی، ترس از مدرسه، اضطراب امتحان و اضطراب جدایی را نام برد.با بزرگ شدن کودک و پا گذاشتن او به دوره نوجوانی، ممکن است اختلالات اضطرابی جدیدی در وی پدید آید. در این زمینه می‌توان به عوامل زیر اشاره کرد:۱) اضطراب ناشی از پذیرفته نشدن از جانب همسالان:نوجوانان در این مرحله از زندگی خویش به همسالان خود گرایش دارند و به‌دنبال برقراری ارتباط و دوستی با آنان هستند.والدین باید این نیاز طبیعی فرزندشان را درک کنند و برای دوستان او احترام قائل باشند.حفظ اعتبار و شخصیت نوجوان در مقابل همسالان نیز بسیار مهم است.ترس از برقراری روابط عاطفی و اجتماعی و سرزنش‌های والدین در انتخاب دوستان به دلیل متفاوت بودن فرهنگ و آداب و رسوم و ارزشهای خانواده‌ها، باعث اضطراب در نوجوان می‌شود.برای جلوگیری از پنهان کاری، پدر و مادر باید در زمان مناسب و با منطق و ملایمت او را متوجه نتایج نامطلوب بعضی از معاشرت‌ها کنند.۲) تغییرات جسمی:نگرانی و اضطراب در این مورد می‌تواند ناشی از:دیررسی یا زودرسی بلوغ،احساس خجالت،ناآگاهی و یا ترس از شرایط جدیدو ناتوانی در تطابق دادن رفتار خود با این شرایط باشد.برای جلوگیری از اضطراب، پدر و مادر یا مربیان باید به طور مناسب و شایسته، نوجوان را (قبل از پیدایش علائم ثانویه بلوغ) از تغییرات جسمانی این دوره و آثار روانی آن آگاه سازند.۳) بروز رفتارهای پرخاشگرانه:مخالفت با افراد مختلف در خانه و یا خارج از آن، از خصوصیات بعضی از نوجوانان است که ممکن است با پرخاشگری کلامی یا غیر از آن همراه باشد.ناتوانی در کنترل این رفتار پرخاشگرانه باعث اضطراب در بسیاری از نوجوانان می‌شود.برای جلوگیری از این حالت؛تربیت مناسب والدین،مقاوم ساختن فرزند در برابر سختی‌ها از دوران کودکیوایجاد امنیت روانی می‌تواند موثر واقع شود.امر و نهی‌های غیر اصولی و محدودیت‌های بی‌مورد در کسب استقلال و آزادی، باعث تحریک عصبانیت و خشم‌های کنترل نشده در نوجوانان می‌شود.والدین باید به نوجوان بیاموزند که به هنگام خشم، منطقی برخورد کند و بدون توهین و تحقیر دیگران عواطف خود را بیان کند.همچنین باید به او بفهمانند که نحوه برخورد دیگران با او، نتیجه رفتار او با دیگران است.۴) ترس از مستقل شدن:....جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه کنید.کانال تلگرام ما



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۱۶:۱۱
آموزش مهارت های ارتباطی به کودکان- سعیده کریمی



آموزش مهارت های ارتباطی به کودکانمفاهیم اجتماعی شامل آن دسته از موضوعات و مفاهیم مورد قبول جامعه است که آشنایی با آن ها و کسب مهارت در اجرای آن ها منجر به ایجاد رابطه خوب و دوستانه با دیگران می شود.آنچه که با روش های مختلف به کودکان آموزش داده می شود عبارت است از:۱) شناخت مهارت‌های ارتباطی۲) شناخت احساسات خود و دیگران۳) شناخت مسئولیت های فردی و اجتماعیبا توجه به اینکه اساس آموخته های کودک در شش سال اول زندگی او شکل می‌گیرد، کسب مهارت های ارتباطی در این دوره از اهمیت ویژه ای برخوردار است.یادگیری مهارت های اجتماعی به کودک کمک می‌کند که:* خود و دیگران را بشناسد.* دوست داشته باشد.* اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند.* انتخاب های بهتری داشته باشد.* مستقل تر شود.* مشکلاتش را با روش‌های دوستانه حل کند.* تعامل مثبت و با دوام تری با دیگران داشته باشد.* دیگران با او راحت باشند.* زندگی و آینده بهتری برای خود رقم بزند.چون این مهارت ها در تمام لحظات زندگی او از زمین بازی تا کلاس و در خانواده و محل کار نقش دارند. مفهوم مهارت های اجتماعی:مهارت‌های اجتماعی مجموعه رفتارهای فرا گرفته قابل قبولی است که فرد را قادر می سازد با دیگران رابطه موثر داشته و از عکس العمل های نامعقول اجتماعی خودداری کنند.مهارت های اجتماعی عبارتند از مهارت هایی که برای داشتن ارتباط مثبت با دیگران و پذیرش توسط آنها ضروری هستند.مهارت های ارتباطی و مهارت های اجتماعی باید هدفمند، ماهرانه، مرتبط، متناسب با وضعیت و آموختنی باشند. قوانین آموزش مهارت های ارتباطی: ۱) ادب را به کودک بیاموزید:با توجه به این که استفاده از کلمات مودبانه در صحبت در ایجاد و ادامه دوستی بسیار موثر است، کودکان را تشویق کنید که از کلماتی مثل: خواهش می کنم، متشکرم، ببخشید و متاسفم در تعامل با کودکان دیگر استفاده کنند.وقتی می خواهند از وسایل آنها استفاده کنند از آنها اجازه بگیرند یا وقتی کسی به آنها محبت می کند از آنها تشکر کند.۲) مهارت های کلامی را به کودک بیاموزید:کودکان باید بتوانند در بحث ها شرکت کنند، سوال بپرسند و نظر و احساس شان را بیان کنند.۳) رفتار آرام را به کودک بیاموزید:از کودک بخواهید با صدای آهسته حرف بزند و به دیگران القاب ندهد.۴) رفتار کودک را تحسین و تقویت کنید:* زمانی که کودک مهارت جدید را برای حل و رفع اختلافات به کار می گیرد،* زمانی که از تن دادن به دعوا خودداری می کند،* زمانی که کودک راه حلی به جز مشاجره برای رفع مشکلش با دوستانش پیدا می کند،او را تحسین کنید و به او پاداش دهید.۵) پیامدهای منفی اعمال کودک را به او نشان دهید:اگر کودک تصمیم داشت کاری انجام دهد، به او بگویید که نتیجه کار او چه خواهد بود.۶) به کودکان مسئولیت بدهید :می‌توانید از کارهای سبک تر شروع کنید .اگر مسئولیت خود را به درستی انجام نداد او را سرزنش نکنید، بلکه برای بخشی از کار که درست انجام داده و یا تلاشی که کرده از او تشکر کنید.۷) مفهوم احترام را به کودک بیاموزید:به کودکان یاد دهید که اگر ما به دیگران احترام بگذاریم، آنها هم به ما احترام می گذارند. ۸) مفهوم همدلی را به کودکان بیاموزید:همدلی یعنی آگاهی از احساسات و نیازهای دیگران.بچه هایی که همدلی کردن را یاد نمی گیرند، ممکن است هیچ وقت شکیبایی و احترام به دیگران را نیز یاد نگیرند. ....جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه کنید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۹ - ۲۲:۴۰
عدم ارتباط گفتاری کودکان اوتیسم- سعیده کریمی



عدم ارتباط گفتاری کودکان اوتیسمتوسعه و مهارت های زبان در زندگی افراد مبتلا به اوتیسم و فهمیدن احساسات ومقصود آن ها در گفتار بسیار دشوار می باشد.پژوهشگران دانشگاه استنفورد دریافته اند که در مغز کودکان اتیستیک، محل شناسایی تشخیص گفتار و پاداش، بسیار متفاوت تر از مغز انسان عادی است.دانیل آبرامز دانشجوی مقطع دکترا در روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشگاه استنفورد طبق مطالعات خود بیان کرد که برخلاف کودکان دارای رشد عادی، کودکان مبتلا به اوتیسم، اغلب خشک و بی عاطفه هستند.به طور متوسط نوزادان عادی به شدت جذب مکالمه می شوند، اگر چه آن ها هیچ عقیده ای در مورد آن مکالمه نداشته باشند اما در مقابل کودکان اتیستیک نسبت به گفتگو پاسخی نمی دهند.آبرامز بیان می کند این بی علاقگی به گفتار بخاطر کمبود ارتباط و توجه جداگانه است.این معما همچنان باقی مانده است که چرا کودکان اتیستیک نسبت به گفتار و یا سخنرانی بی توجه و غیر حساس هستند. محققان به تازگی مغز کودکان مبتلا به اوتیسم را با کودکان عادی مقایسه کردند.آبرامز بیان می کند که به طور خاص ما می خواهیم بدانیم که آیا تفاوتی میان این دو گروه وجود دارد.آبرامز می‌گوید مسیر پاداش در مغز کودکان اتیستیک در مقابل کودکان عادی مشخص نیست.یک سری از ساختارهای مغزی نشان می دهد که مغز کودکان مبتلا به اوتیسم بین صدای انتخابی از مغز و مسیر پاداش که برای پیش بینی و تجربه پاداش حیاتی است، ضعیف است.واکنش ما به فکر کردن و گوش دادن موسیقی و یا خوردن شکلات و انواع فعالیت های لذت بخش، مسیر پاداش در مغزمان را فعال میکند.یک واکنش مشابه باید در کودکان مبتلا به اوتیسم هنگام شنیدن مکالمه باشد که تا کنون به ندرت مشاهده شده است.آبرامز بیان می کند که این نتیجه هیجان انگیز نشان می دهد که شدت اختلال در مدار پاداش در مغز می تواند یک جزء کلیدی برای عدم حساسیت گفتار در کودکان مبتلا به اوتیسم باشد.علاوه بر این آبرامز بیان می کند که این اتصال ضعیف بین صدای انتخابی و قشر آمیگدال که تفسیر محتوای عاطفی در انتقال پردازش احساسات را به عهده دارد در مغز کودکان مبتلا به اوتیسم مهم است.زیرا ممکن است توضیح دهد که چرا کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب در این زمینه مشکل دارند.در کودکان مبتلا به اوتیسم مسیر بین قشر صدای انتخابی مراکز پاداش مغز و آمیگدال به عنوان یک پل ارتباطات ضعیف نشان داده شده است.آبرامز بیان می کند در یک توصیه ی منطقی تلاش برای ایجاد گفتار هیجان انگیز، جذاب و با ارزش می تواند از طریق بازی های گفتاری که می تواند موجب تعامل و تشخیص هرچه بهتر صداها در کودکان مبتلا به اوتیسم شود قابل تصور است.محققان در یک مطالعه‌ی تصویربرداری MRI اسکن از ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم و ۱۹ کودک عادی که سن و هوش همسان داشتند مقایسه کردند.از این MRI ، محققان توانستند ارتباطی با الگوی مغزی در شیار گیجگاهی PSTS صدای انتخابی در مغز مبتلایان به اوتیسم ترسیم نمایند.در این تصویر نگاری های مغزی به وضوح ارتباط ضعیف بین PSTS نیمکره راست و آمیگدال در کودکان مبتلا به اوتیسم مشاهده می شود.آبرامز بیان کرد در بسیاری از مطالعات ارتباط نابجای مغزی کودکان مبتلا به اوتیسم مشاهده می شود، که این مهم را می‌توان یک نشانه مهم مغزی در این اختلال تصور نمود.در حالی که این یافته ها یک نشانه امیدوارکننده در مورد تفاوت بین کودکان مبتلا به اوتیسم و همسالان خود است، اما متاسفانه چرایی این تفاوت هنوز کشف نشده است و آبرامز بیان می کند که این یک سوال مهم برای تحقیقات آینده است.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۹ - ۲۲:۳۴
نقش گفتار درمانی در اوتیسم- سعیده کریمی



نقش گفتار درمانی در اوتیسمنام بیماری اوتیسم این روزها در جامعه زیاد شنیده می‌شود.آمار مبهمی از میزان شیوع اوتیسم در کشور ما وجود دارد، اما متخصصان و پزشکان این حوزه اعتقاد دارند که در حال حاضر، تقریبا به ازای هر ۱۰۰ نفر یک نفر مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم است.شدت و نشانه‌های اختلالات تکاملی در هر فرد مبتلا به اوتیسم متفاوت است.همه این افراد با مشکلات ارتباطی و مهارت‌های اجتماعی مواجه خواهند شد، ولی این مواجهه الزاما به شیوه‌ای یکسان نخواهد بود.اوتیسم یک اختلال طیفی مربوط به تکامل مغز است که می‌تواند در یک فرد خفیف، شدید یا متوسط باشد.نشانه‌های این اختلال می‌تواند در ارتباط، مهارت‌های اجتماعی و رفتارهای فرد بروز پیدا کند.همچنین ممکن است این افراد به علت مشکلات حسی در غذا خوردن نیز دچار مشکل شوند.افراد اوتیستیک در درک کلیدها و سرنخ‌هایی که افراد عادی برای جلب توجه هم به کار می‌برند، عاجز هستند.مثلا این افراد ممکن است متوجه نشوند که شخصی درصدد برقراری ارتباط برای حرف زدن با آن‌ها است.به همین دلیل ممکن است به افرادی گوشه گیر و بدون روابط اجتماعی تبدیل شوند.نقش گفتار درمانی در اوتیسم در چنین مواقعی است که می‌تواند بسیار چشمگیر باشد.در برخی مواقع فرد اوتیستیک علاقه زیادی به برقراری ارتباط با سایر افراد یا گروه‌ها دارد، اما متأسفانه مهارت‌های لازم برای ورود به جمع را ندارد.به عبارت دیگر این افراد مهارت‌های لازم برای بازی و صحبت کردن را ندارند.باز هم در چنین مواقعی می‌توان به کمک گفتار درمانی به بهبود شرایط فرد مبتلا به اوتیسم کمک کند. مشکلات ارتباطی افراد اوتیستیک:۱) مشکل در درک و استفاده از ژست‌ها مانند اشاره کردن.۲) مشکل در برقراری تماس چشمی با دیگران.۳) پیروی از دستورات کلامی.۴) درک و استفاده از کلمات.۵) برقراری یک مکالمه با دیگران.۶) یادگیری خواندن و نوشتن. هرچند این کودکان اغلب خیلی زود شروع به خواندن می کنند ولی درک خواندن ضعیفی دارند.۷) تکرار زیاد کلماتی که در همان لحظه یا طی روزها و ماه‌های قبل شنیده است. به این حالت اکولالیا گفته می‌شود.۸) مشکل در متمرکز شدن روی فرد، شی‌ء یا حادثه‌ای که طی توجه مشترک باید به آن دقت کند.۹) مشکل در بازی با دیگران و شریک کردن دیگران در استفاده از اسباب بازی خودش.۱۰) مشکل در درک احساسات دیگران.۱۱) پیداکردن دوست و حفظ رابطه دوستی.توانبخشی کودکان مبتلا به اوتیسم با کمک گفتار درمانی:درمان کودکان اوتیستیک معمولا در یک تیم توانبخشی صورت می‌گیرد که از چندین متخصص تشکیل شده است.در واقع نقش گفتار درمانی در اوتیسم و بهبود افراد اوتیستیک، بخشی از کل مراحل درمان این کودکان است..........جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه کنید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۹ - ۲۲:۳۱
تنبیه کردن کودکان- سعیده کریمی



تنبیه کردن کودکانگروهی از مشاورین و والدین کودکان بر این عقیده هستند که تنبیه می تواند در آموزش کودکان به کارآید و جدای از خشونت می باشد.تنبیه می تواند اخلاقیات را به کودک بیاموزد و یادآور تعهد و مسئولیت شود.گاهی والدین لازم است به طور جدی با کودکان برخورد کنند و در برخی شرایط، تنبیه نشدن بچه ها یک اشتباه محض در تربیت آنان است.تنبیه به معنای اصلاح کردن و آگاه کردن می باشد و اگر والدین به وسیله تنبیه فقط خشم خود را فرو نشانند دیگر به معنای تنبیه نیست.زیرا باعث اصلاح رفتار کودک نمی شوند.تنبیه کردن نادرست کودکان می تواند آسیب های روانی و تبعاتی مانند فرار از مدرسه، بزهکاری، اعتیاد یا عدم پیشرفت شغلی برای کودکان به همراه داشته باشد.مهم ترین نکته در تنبیه کردن کودکان یک نظر بودن والدین بر سر تنبیه کودک است .به جای تنبیه بدنی بهتر است با واکنش های کلامی رفتار کودکان را اصلاح کنیم تا به سرکوب شخصیت آنها بپردازیم.در زمینه تنبیه کردن کودکان نباید افراط کنیم زیرا تنبیه تاثیر خود را از دست می دهد.به طور مثال به کودکان نگوییم :«تو دختر یا پسر بدی هستی»، رفتار آنها را سرزنش کنیم و بگوییم «تو کار بدی کردی».یکی از نکات مهم در تنبیه کودکان این است که قبل از تنبیه به کودک بگوییم به خاطر چه کاری او را تنبیه می کنیم.اگر تنبیه کودکان همراه با خشونت باشد، تاثیری در اصلاح رفتار آنان ندارد و می تواند کودک را پرخاشگر کند.بنابراین توصیه می شود در مواقعی که استفاده از تنبیه بدنی تنها راه چاره برای والدین است آرام پشت دست کودکتان بزنید اما از آن فراتر نروید.اگر کودک با تنبیه و ترس از آن به تکرار اشتباهش بپردازد و ما نتوانیم او را توجیه کنیم، در بزرگسالی با تهدید و تنبیهی که والدین اعمال می کنند، به مقابله می پردازد و دیگر نمی توانیم او را کنترل کنیم.گاهی اوقات تنبیه کلامی باعث تشدید رفتار کودکمان می شود و نه تنها او را آرام نمی کند بلکه باعث بی قراری بیشتر او نیز می شود.این گونه تنبیهات هیچگونه اثری بر روی کودک ندارد و باعث بروز احساساتی مانند خشم، ترس و ناامیدی یا انتقام در کودک می شود.یک نمونه از این تنبیهات کلامی اشتباه این است :«تو دیگر بچه من نیستی».قبل از تنبیه کردن کودکتان ابتدا آرامش خود را حفظ کنید و رفتاری انجام ندهید که باعث شود از او عذرخواهی کنید یا اینکه پشیمان شوید.کودکان برای رشد و تکامل خود نیاز به حمایت والدین خود دارند، پس باید در این مسیر صبور بود و به این نکته توجه کرد که کودک نیز یک انسان است و نمی تواند همیشه بی نقص عمل کند.ابتدا مفهوم کار درست و نادرست را به فرزندتان بیاموزید و سپس از او انتظار داشته باشید که رفتار درستی انجام دهد.والدین باید در همه شرایط از فرزند خود حمایت کنند و در کنار تنبیه از آنان حمایت های عاطفی نیز داشته باشند.تا سن 2 سالگی کودکان نمی توانند کار درست را از غلط تشخیص دهند و باید شما در این سن با گفتن یک نه قاطع به اصلاح رفتار آن ها بپردازید.اما بعد از این سن و با رشد کودک باید درباره علت امر و نهی نیز به کودک خود توضیحاتی بدهید تا او بتواند مفهوم درستی یا نادرستی را به خوبی درک کند.اگر والدین به کودک خود بگویند که اگر این رفتار اشتباه را انجام دهی تنبیهت می کنم، اما وقتی آن رفتار از فرزندان سر زد هیچ تنبیهی برایش در نظر نگیرند، این رفتار باعث تکرار کردن دوباره اشتباهات کودکان می شود زیرا والدین هیچ اقتداری از خود نشان نمی دهند.والدین باید تبعات کارهای اشتباه فرزندان را مشخص کنند و همانند یک قانون در ذهن فرزندشان بگنجانند.مانند این که اگر کودک او اسباب بازی هایش را مرتب کرد با تشویق والدینش روبرو شود و درک کند که این رفتار در قوانین خانه جزو یک رفتار درست است.یا اگر رفتاری نادرست انجام داد ، بداند با تنبیه روبه رو می شود و درک کند این رفتار در قوانین خانه جزو یک رفتار نادرست است.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۹ - ۲۲:۲۸
بازی درمانی چیست؟سعیده کریمی



بازی درمانی چیست؟؟اغلب بزرگسالان بازی کودکان را صرفاً از جنبه سرگرمی و تفریح و یا راهی برای پر کردن زمان آنها می بینند.اما این تصور نادرستی است. در واقع بازی یک پروسه قوی برای رشد تخیل و خلاقیت و شناخت کودک از محیط بوده و همچنین در تعدیل روحیات عاطفی او موثر است.از طریق بازی، یک کودک اعتماد به نفس کسب کرده و یک تصویر مثبت از محیط ایجاد می کند.یادگیری بیان احساسات، کسب قدرت تصمیم گیری و توانایی مواجهه با موقعیت های واقعی در زندگی از دیگر کارکردهای حیرت انگیز بازی است.به همین ترتیب، بازی می تواند در حکم درمانی باشد که در مبارزه با مشکلاتی که مانع پیشرفت عادی کودکان می شوند، آنها را یاری می کند.تاثیر بازی درمانی:بازی درمانی به کودک این امکان را می دهد که به جای صحبت کردن راجع به افکار، احساسات و مشکلاتش، آنها را بازی کند.درمانگر اسباب بازی هایی را انتخاب می کند که بازی فانتزی را تشویق می کنند، مانند خاک رس، شن و ماسه، آب، ابزار رسم و عروسک.همچنین اسباب بازی هایی که کودکان را قادر می سازد تا سناریوهای زندگی واقعی را به کار گیرند.درمانگر یک رابطه گرم و حمایتی با کودک ایجاد می کند، در نتیجه کودک را تشویق می کند تا از طریق زبان نمادین بازی با او ارتباط برقرار کند.در طول یک جلسه درمان، محدودیت های کمی اعمال می شود و کودک برای کنترل بازی و انجام هر گونه اقدامی آزادی کامل دارد.در چنین محیطی که برای کودک امن بوده و در عین حال قدرت کامل به او داده می شود، کودک معمولاً درمانگر را از طریق فعالیت و رفتارش در حین بازی به سوی اختلالات اصلی عاطفی خود هدایت می کند.درمانگر از تکنیک های مناسب برای رشد کودک استفاده می کند تا احساسات منفی یا محدود کننده او را از بین ببرد و توانایی اعمال مکانیزم های مقابله با مسائل و مشکلات را در زندگی واقعی او توسعه دهد.بازی درمانی برای چه کودکانی مفیدتر است؟همه بچه ها بعضاً و در مقاطعی دچار بحران عاطفی می شوند.اما بعضی از کودکان مشکلات جدی تری دارند که اغلب ناشی از موارد زیر هستند:۱) بی توجهی۲) خشونت خانوادگی۳) طلاق، جدایی یا سایر تغییرات این چنینی در وضعیت خانوادگی۴) سوختگی شدید یا مشکلات ظاهری دیگر۵) بیماری های مزمن۶) ناشنوایی و یا دیگر چالش های فیزیکی۷) غم و اندوه ناشی از افسردگی۸) بستری شدن۹) ناتوانی های یادگیری یا سایر چالش های ذهنیاغلب کودکانی که نیاز به کمک دارند، صفات و رفتارهای زیر را بروز می دهند:۱) عملکرد تحصیلی ضعیف۲) رابطه ضعیف با همسالان یا خواهران و برادران۳) انفعال، بی اشتیاقی۴) شب ادراری، علی رغم آموزش استفاده از توالت۵) مشکلات خواندن۶) نارسایی در تعامل اجتماعی۷) مشکلات گفتاری۸) اجتناب از صحبت کردن۹) کنجکاوی در جنسیت۱۰) اضطراب بیش از حد، خشم، غم و اندوه و تشویش۱۱) ترس۱۲) رفتار و عملکرد تهاجمیتشخیص اینکه آیا یک کودک نیاز به کمک حرفه ای دارد یا خیر همیشه آسان نیست.برای راهنمایی بهتر است از پزشک خانواده یا یک متخصص بهداشت روانی کمک بگیرید.طی اولین جلسه، درمانگر روند درمان، چگونگی دخالت والدین، زمان ختم درمان و هزینه ها را شرح می دهد.معمولاً درمانگر با والدین صحبت می کند تا در مورد مشکل اطلاعات بیشتری بگیرد.تخمین اینکه پروسه درمان چقدر طول می کشد، تلاش برای مقابله با آن که چگونه باید صورت بگیرد و تبیین اینکه در صورت عدم درمان، این بیماری به چه شکل بر زندگی کودک و اعضای خانواده اش تاثیر می گذارد، از گامهای بعدی درمانگر است.در نهایت کودک به درمنگر و اتاق بازی معرفی شده و روند درمانی آغاز می شود.معمولاً یک کودک دو تا سه بار در هفته درمانگر خود را می بیند و طول درمان بسته به تشخیص پزشک متفاوت است.سطح عملکرد کودک، در طول جلسات و در خانه به مرور بهبود می یابد.هنگامی که کودک طی رویه درمان، به وضعیت سلامت عاطفی و سطح عملکردی که برای سن و جنس او مناسب است برسد، آماده است تا درمان را خاتمه دهد.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۹ - ۲۲:۲۲
لکنت زبان در کودکان-سعیده کریمی



لکنت زبان در کودکانلکنت زبان از مهم‌ترین و متداولترین اختلالات گفتاری است.معمولاً در دوران خردسالی و از سنین ۲ تا ۴ سالگی این اختلال گفتاری آغاز می شود و به این دلیل پدیده ی خاص دوران کودکی است.در سنین ۶ تا ۷ سالگی نیز که مصادف با زمان آغاز مدرسه است، به لحاظ ویژگی های عاطفی و سازگاری اجتماعی خاص این دوره، موقعیت مناسبی است برای بروز لکنت زبان در میان کودکانی که بیشتر مستعد چنین اختلالی هستند.سن، شرایط و ویژگی های بلوغ نیز احتمالاً در تغییر شکل یا تشدید لکنت موثر است.لکنت زبان در میان پسران بیشتر از دختران است و در بررسی‌ها و تحقیقات مختلف نسبتی در حدود ۷۰ درصد برای پسران و ۳۰ درصد برای دختران ذکر شده است.کندی زبان در جایی پیش می‌آید که دستگاه های تکلم انسان دچار پاره‌ای از تشنج‌هاست.از این رو ادای کلمات ناگهان به مانع برخورد می‌کند و پیوسته مکثی در میان صحبت روی می‌دهد.به هنگام چنین رویدادی معمولاً انسان حرفی را که روی آن مکث ایجاد شده‌ است، چندبار تکرار می‌کند.اگر علت ایجاد لکنت در کودکان شناخته شود، درمان بهتری صورت می‌گیرد زیرا گاه ترس و گاه ناراحتی ‌های روانی عامل لکنت زبان است.نگرانی والدین و تلاش آنها برای رفع لکنت زبان موجب ایجاد حساسیت و نگرانی کودک می‌شود.در صورتی که کودک نسبت به مشکل گفتاری اش حساس شود، مشکلات او در صحبت کردن تشدید خواهد شد.بروز رفتارهای اجتنابی در کودک به علت لکنت زبان است.اگر کودک در معرض تمسخر همسن و سالان خود قرار گیرد، حرف نمی‌زند و این عاملی برای تشدید لکنت زبان می‌شود.بنابراین نباید کودک دچار استرس شود، چون استرس موجب می‌شود تا کودک اختلال گفتاری خود را همچنان پنهان کند و حرف نزند.راهکارهای درمانی لکنت زبان:* ایجاد هماهنگی میان گفتار و تنفس* افزایش مهارت واژه یابی کودک* کاهش اضطرابو افزایش اعتماد به نفس از جمله راهکارهای درمان است که توسط گفتار درمانگر صورت می‌گیرد.بهترین سن برای شروع گفتار درمانی ۲ تا ۵ سالگی است.متاسفانه بیشتر مراجعان تمایل بسیاری به مصرف آرام بخش‌ها دارند و از روان پزشکان می خواهند تا دارو تجویز کنند.استفاده از آرام بخش‌ها اگر چه در درمان بزرگسالان مفید است، اما در کودکان معمولا موثر نیست و کمک چندانی در روند درمان کودک نخواهد داشت.۱) فردی که دچار لکنت است علاوه بر درمان باید همیشه سعی کند آهسته و آزاد صحبت کند و حروف صدادار را بکشد.۲) با حرکات شل و سبک لب ها، از روی کلمات بگذرد.۳) از جایگزینی کلمات خودداری کند. فرار از برخی کلمات فقط ترس از تلفظ آنها را بیشتر می کند.۴) در صحبت رو به جلو برود. تکرار کلماتی که بیان شده است، کمکی نمی کند.۵) ارتباط چشمی طبیعی را با مخاطب حفظ کند.۶) گهگاه در صحبت لکنت عمدی ایجاد کند! با قطع و تکرار عمدی می توان احساس کنترل بهتری بر روی تکلم در لحظه های حساس پیدا کرد.۷) در جستجوی کارها و مسائلی باشد که موقع لکنت مشکل را بیشتر می کند.هر چه فرد خودش لکنتش را تجزیه و تحلیل کند، بهتر می تواند هماهنگی دستگاه تکلم را برقرار کند.۸) به یاد داشته باشد که هدفش تکلم سلیس تر و بهتر است نه تکلم بی عیب و نقص و ایده آل.حتی کسانی که هیچ لکنتی ندارند گاهی در صحبت کردن دچار مشکل می شوند.۹) به مخاطب خود بگوید که لکنت دارد و هرگز لکنت خود را پنهان نکند بلکه با آن روبرو شود.۱۰) اگر موقع صحبت دچار اضطراب و تنش می شود، آن را طبیعی تلقی کند و از آن خجالت نکشد، چون عمدا دچار لکنت نشده است.۱۱) زمان هایی را که دچار لکنت بیشتر می شود فراموش کند و مواقعی را که در صحبت کردن موفق بوده است به خاطر بسپارد.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۹ - ۲۲:۱۸
خجالتی بودن کودکان-سعیده کریمی



خجالتی بودن کودکانوقتی کودکان احساس خجالت و کم رویی می کنند، در حقیقت نوعی احساس ناراحتی از بودن خود در محیط جمع نشان می دهند .عارضه ی خجالت ، مواقعی پیش می آید که کودک در موقعیت های ناآشنا قرار گیرد.یا هنگام تعامل و گفت و گو دچار اضطراب و ناراحتی های عصبی شود.یا زمانی که کودک به طریقی مورد توجه دیگران قرار گرفته است و در اصطلاح خجالت می کشد.معمولا کودکانی که خجالتی هستند بیشتر شاهد بازی بچه های دیگر بوده و کمتر در بازی شرکت می کنند .قبل از هر چیز والدین باید مراقب رفتار خود باشند. باید به جای دامن زدن به کم رویی و خجالتی بودن کودک ، علل آن را شناسایی کرده و در پی برطرف کردن آن باشند.برای شناسایی علل خجالتی بودن کودکتان خوب است که اول به رفتار های خود با بقیه و یا با کودک دقت کنید.شاید علت اصلی خود شما باشید.و بر اساس الگویی که کودک از شما برمی دارد، بازتاب رفتار خودتان را در کودک تبلور می کنید بدون آن که بخواهید .علل خجالتی بودن کودکان:یکی از علت های مهم در خجالتی بودن کودکان شخصیتی است.این موضوع برمیگردد به رویداد های دوران نوزادی.برای مثال نوزادانی که احساسی و تحریک پذیرند، دائم جیغ می زنند و خیلی گریه می کنند، احتمال دارد که در آینده در برقراری ارتباطات اجتماعی، در ردیف کودکان ترسو ، خجالتی و کم رو قرار گیرند.سرزنش های مرتب کودک از سوی والدین در روابط خانوادگیکمبود اعتماد به نفس در کودکحمایت بی اندازه از کودکیا تنبیه کردن کودک را نیز می توان از علل دیگر تاثیرگذار دانست .والدین محترم این نکته را در نظر بگیرند که خجالتی بودن تنها می تواند یک مشکل شخصیتی برای کودک باشد و به هیچ وجه عیب و یا ایراد او نیست.پس اصلا نیازی به اعمال خشونت و سخت گیری زیاد از حد برای رفع آن در کودک نیست.این نکته از آن جهت حائز اهمیت است که کودکان خجالتی یا کم رو افرادی درونگرا هستند و بدین جهت خیلی دوست ندارند با دیگران ارتباط برقرار کنند.اگر شما به عنوان والدین و یا اطرافیان این کودک سر این مساله بخواهید عصبانی شوید که چرا او کم رو یا خجالتی است، در این صورت نه تنها کودک خود را درمان نکرده اید، بلکه این امکان را به وجود می آورید که اختلال های دیگری همچون لجبازی و یا پرخاشگری را در مسیر رشد و شخصیت به او تحمیل کنید .درمان کودکان خجالتی:.......جهت مطالعه ادامه این مطلب به سایت tahaclinic.comمراجعه کنید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۴ - ۲۰:۳۰
اکولالیا چیست؟؟سعیده کریمی



اکولالیا چیست؟؟اکولالیا شرایطی مرتبط به اوتیسم است.افراد مبتلا، صداها و عبارت هایی را که می شنوند تکرار می کنند.آنها قادر نیستند بطور مؤثر با دیگران ارتباط داشته باشند، چون همزمان برای ارائه ی تفکراتشان و ارتباط تلاش می کنند.مثلاً اگر از آنها سوالی پرسیده شود، ممکن است دائم سؤال را تکرار کنند تا اینکه بتوانند جواب بدهند.چه چیزی باعث اکولالیا می شود؟به چندین شکل اوتیسم می تواند باعث اکولالیا شود.برخی از بیماران این مشکل را فقط زمانی تجربه می کنند که تحت فشار یا تنش باشند.ولی دیگران آن را در هر زمانی تجربه می کنند واین ممکن است در پایان باعث شود سکوت را انتخاب نمایند چون نمی توانند عقاید خودشان را ابراز کنند.اکولالیا بخشی طبیعی از روند یادگیری زبان است و تمام کودکان آن را تا حدی تجربه می کنند.اکثر کودکان می توانند تفکر مستقل خود را طی مرور زمان گسترش دهند اما برخی تکرار آنچه را می شوند، ادامه می دهند.چه کسی در خطر است؟همه کودکان زمانی که می خواهند زبان گفتاری را بیاموزند، آن را تجربه می کنند.در این میان کودکان اُتیستیک، مخصوصاً بیشتر در معرض ابتلا هستند.بزرگسالانی که از فراموشی یا ضربه ی ناشی از صرع رنج می برند نیز ممکن است آن را تجربه کنند، زیرا در تلاشند تا توانایی گفتاری خود را باز بیابند.علائم:علامت اصلی، تکرار جملات و صداهایی است که شنیده می شوند.مثلاً، کودک مبتلا به اکولالیا سؤال را به جای جواب تکرار می کند.علائم دیگر آن ممکن است شامل ناامیدی در حین مکالمه، افسردگی و سکوت باشد.جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه کنید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۴ - ۲۰:۲۶
رازهای شادابی و سلامتی مغز-سعیده کریمی



رازهای شادابی و سلامتی مغزبرخی افراد با وجود سن بالا، از قدرت حافظه و تمرکز و شادابی بالایی برخوردارند.علاوه بر مسائل ژنتیکی، برخورداری از مغز سالم و شاداب با ترک عادت های غلط نیز مرتبط است.برای آنکه مغز انسان همراه سالم و شاداب بماند، میتوان به نکات خاصی توجه کرد که در پیشبرد این هدف موثر خواهند بود.برخی از این نکات به شرح زیر می باشند:۱) تمرینات ایروبیک، بسیار برای مغز شما مفید هستند.سعی کنید تمریناتی را انتخاب کنید که خون را درون بدن شما به گردش در می آورند و موجب تعریق شما می شوند.به طور کلی هر آنچه برای قلب شما خوب است، برای مغز شما عالی است.۲) آیا بعد از بیدار شدن در صبح، زمان زیادی طول می کشد تا مغزتان به حالت عادی باز گردد؟ورزش صبحگاهی می تواند کرختی حاصل از خواب را از بین ببرد.همچنین می تواند مغز شما را برای یادگیری مطالب جدید آماده کند.۳) تمرین های فیزیکی که نیاز به هماهنگی بین عصب و عضله در آنها وجود دارد، می تواند تا حد زیادی به عملکرد مغز شما کمک کند.۴) در زمان های استراحت بین کارهای خود تمرینات سبک و کوتاه انجام دهید.مثل قدم زدن ها، یا پرش های کوتاه.انجام این تمرینات می تواند از خواب آلودگی حین کار جلوگیری کنند.۵) اگر مدام استرس دارید و نمی توانید خودتان را پیدا کنید، تمرین هایی را انجام دهید که دست و پاهایتان را همزمان درگیر کند.ورزش هایی مثل دویدن، شنا کردن و یا کوهنوردی به شما کمک می کنند تا این استرس های اضافی را از خود دور کنید.۶) رژیم غذایی کم چرب و کم شکر و دوری از غذاهای فرآوری شده می تواند در سلامتی و شادابی مغز نقش بسزایی داشته باشد.چون این دسته از محصولات غذایی به مرور مغز را فرسوده می کنند.۷) آلودگی یکی از مهمترین دلایل پیری مغز است.تحقیقات نشان داده که زندگی در مجاورت بزرگراه و خیابان های پر تردد، سبب انباشتگی آلودگی در ریه و خون می شود.این حالت احتمال آسیب مغزی را افزایش می دهد.۸) کم خوابی به مرور زمان سبب کاهش حجم مغز و از بین رفتن سلول های آن می شود.پس خواب مهمترین فرآیندی است که در آن سلولهای مغز بازسازی و ترمیم می شوند.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۱ - ۱۷:۰۵
تقویت مهارت های گفتاری در کودکان-سعیده کریمی



تقویت مهارت های گفتاری در کودکانبرای تقویت مهارت های گفتاری در کودکان رعایت برخی نکات ضروری می باشد. از آن جمله:۱) دادن اطلاعات به کودک:خانواده ها باید به کودکان خود فرصت دهند تا مستقیما با اشیاء حقیقی رو به رو شوند.کودکان باید در گردش ها، مسافرت ها، مهمانی ها، موزه ها و باغ وحش درباره مشاهدات خود با والدین گفتگو کنند.۲) تحمل پرسش های کودک:چون کودک می خواهد به اسرار جهان و محیط پیرامون خود پی ببرد، بدین دلیل درباره هر چیزی که می بیند یا می شنود، از والدین و مربیان سوال می کند.والدین باید متناسب با توانایی های کودک به سوالات اول پاسخ بدهند و قطعا پاسخی بدهند که برای کودک قابل فهم باشد.۳) کمک به کودک برای تلفظ صحیح کلمات:هنگامی که کودک تلفظ کلمه ای را اشتباه بیان می کند، نباید او را مسخره کرد.همواره باید اشتباهات او را به طور صحیح تلفظ کرده و از او بخواهیم که آن کلمه را به صورت صحیح بیان کند.همچنین وقتی که کودک سخن میگوید باید به دقت به حرف های گوش داده و توجه شود.۴) رغبت کودک به یادگیری و خواندن:والدین باید کتاب ها و داستان های را برای کودکان خود بخوانند که کودک از آنها لذت می برد.باید کتاب هایی با طرح های جالب را در اختیار کودک قرار دهند و اجازه دهند او کتاب را ورق بزند و تصاویر و کلمات آن را ببیند و بخواند.۵) عدم اصرار به یادگیری خواندن قبل از مدرسه:وقتی کودک برای خواندن آماده نباشد مجبور کردن او به این کار، جز ایجاد نفرت از خواندن، نتیجه ای نخواهد داشت.این نفرت مانع پیشرفت و موفقیت کودک در مهارت خواندن می شود.پس والدین هرگز نباید با زور و اجبار و قبل از زمان مقرر، کودکان را مجبور به خواندن نمایند.جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه نمایید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۴/۰۱ - ۱۷:۰۲
روش صحیح مطالعه ریاضیات-سعیده کریمی



روش صحیح مطالعه ریاضیاتریاضی شامل علایم، فرمول ها، روش های ویژه و کتاب های درسی ای است که سخت به نظر می آیند و خیلی از کلمات و اصطلاحات آن منحصر به فرد هستند.در نتیجه مهم است که از مهارت های مطالعه ای استفاده کنید که اختصاصا مناسب ریاضی باشد.۱) شما نمی توانید ریاضیات را فقط با خواندن و گوش دادن یاد بگیرید.قسمت زیادی از یادگیری ریاضی به تمرین کردن فعالانه بستگی دارد.این بدان معنی است که شما حتما باید همه تکالیف و وظایف محوله ی درسی خود در ریاضی را انجام دهید.یاد گرفتن چگونگی استفاده از فرمول ها و روش ها، حیاتی است.۲) ریاضیات یک موضوع زنجیره ای است.چیزی که در یک روز معین درس داده می شود، بر اساس آموخته های روز قبل است.همین که عقب بیفتید، دوباره رسیدن به درس سخت می شود.آماده شدن برای امتحان، آن هم در دقایق آخر، به شما کمک نخواهد کرد.باید در همه ی کلاس ها شرکت کنید و پا به پای معلم تان پیش بروید.۳) ریاضیات مبحث سختی است که به طور فزاینده ای پیچیده می شود.شاید لازم باشد که زمان مطالعه ی بیشتری برای ریاضیات نسبت به دیگر مباحث اختصاص دهید.۴) سعی نکنید که فرمول‌های مختلف ریاضی را حفظ کنید.فرمول ها و روش های بسیار زیادی در ریاضیات وجود دارد.سعی کنید که تنها به روش های کلیدی مسلط شوید.این کار میزان اطلاعاتی را که باید به خاطر بسپارید کاهش خواهد داد.۵) وقتی روشی را برای حل یک مسئله یاد گرفتید، دقیقا همان روش برای دیگر مسائل هم در اغلب موارد می تواند استفاده شود.وقتی با مسعله ی جدیدی رو به رو می شوید، سعی کنید آموخته های قبلی خود را بر مسعله ی جدید اعمال کنید.۶) ریاضیات مبحثی است که بسیاری از دانش آموزان را مضطرب می کند.داشتن اعتماد به نفس می تواند اضطراب شما را کاهش دهد.روش هایی که برای مطالعه‌ی ریاضی به شما پیشنهاد می کنیم می تواند به شما در موفقیت در ریاضیات کمک کند.تا زمانی که تشخیص می دهید به راهکارهایی بیش از این ها نیاز دارید، کمک بگیرید و تلاش بسیاری کنید.۷) حجم بسیار زیاد و تنوع در درس ریاضی، عواملی هستند که ممکن است باعث ایجاد ضعف در این درس شوند.مطالعه ی درس ریاضی را باید بر مبنای سه اصل یادگیری، تمرین و مرور قرار دهید.



تاریخ : ۱۳۹۸/۰۳/۳۱ - ۰۰:۲۱
یک روش جدید برای اندازه گیری اختلال بیش فعالی-سعیده کریمی



بیش فعالی و کمبود آهنمحققان می‌گویند یک روش جدید MRI می تواند سطح آهن را در مغز کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اندازه گیری کرده و تشخیص دهد.این روش می تواند به پزشکان در تشخیص بهتر و تصمیم گیری درباره‌ی ارایه داروی مناسب تر، کمک کند.همچنین با استفاده از این روش والدین بهتر می توانند در مورد بیماری کودک خود تصمیم گیری کنند.داروهایی که برای اختلال بیش فعالی و نقص توجه مورد استفاده قرار می گیرد بر سطح دوپامین مغز تاثیر می گذارد.در واقع این داروها آهن مورد نیاز برای فعالیت دوپامین را پردازش می کنند.اگر این یافته ها در مطالعات بزرگتر مورد تایید باشد، این روش ممکن است در بهبود تشخیص بیش فعالی و نقص توجه و درمان آن کمک کند.این پژوهشگران برای اندازه گیری سطح آهن مغز دو گروه از کودکان و نوجوانان را مورد بررسی قرار دادند.گروه اول:۲۲ کودک و نوجوان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه بود.گروه دوم: ۲۷ کودک و نوجوان بدون اختلال بودند.برای هر دو گروه از یک تکنیک MRI به نام تصویربرداری همبستگی میدان مغناطیسی استفاده شد.اسکن ها نشان داد که ۱۲ بیمار مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه که هرگز با داروهایی مانند ریتالین درمان نشده بودند، سطوح آهن مغزشان کمتر از بیمارانی بود که از چنین داروهایی استفاده کرده بودند.به نظر می رسد سطح آهن کمتر در بیماران مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه که هرگز داروهای محرک نگرفته بودند، بعد از درمان به حالت طبیعی برگشته بود.از طریق MRI مشاهده شد که تفاوت معناداری بین سطح آهن مغز کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه که دارو مصرف کردند و آنها که دارو مصرف نکردند، وجود داشت.پس پژوهشگران دریافتند که میزان آهن می تواند مقدار قابل توجهی از مشکلات بیماران مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه را مرتفع نماید.